Jaap Wolzak beantwoordt de vragen
Voor en tijdens de algemene ledenvergadering op 20 mei jl. is een aantal vragen gesteld. Hieronder leest u een samenvatting van de antwoorden.
Hoe kom ik aan middel X (natriumazide)?
Verschillende leden vroegen om dit middel dat de Coöperatie niet kan en wil verstrekken. Want op verzoek van de Kamer maakte de vorige minister van Volksgezondheid, De Jonge, afspraken met de chemische industrie om dit middel niet te verkopen aan particulieren. Bovendien wordt de inkoop en doorlevering van dit middel opgevat als hulp bij zelfdoding. En dat is strafbaar. Op internet wordt geadverteerd met deze middelen, maar u hebt geen enkele garantie dat het middel het juiste is.
De Coöperatie streeft naar de legalisatie van hulp bij zelfdoding van dierbaren, maar binnen de wettelijke kaders. Tevens streeft de Coöperatie naar het beschikbaar zijn van een legaal en humaan laatstewilmiddel.
Een andere vraag betreft de zorg voor iemand die gekozen heeft voor stoppen met eten en drinken (palliatieve sedatie). Deze zorg is geen hulp bij zelfdoding en is wél wettelijk toegestaan. Het betreft dan aanwezigheid van (een) naaste(n), pijnverlichting, slaapmedicatie en mondverzorging om deze manier van sterven te verlichten. Dit wordt beschouwd als een natuurlijke dood.
Hoe zit dat met de bestuurswisselingen?
Het kan gebeuren dat mensen die ‘op zich’ als prima bestuurslid worden beoordeeld maar bij elkaar geen chemie hebben (onverenigbaarheid van karakters). Daarnaast kan de functie tegenvallen, evenals het functioneren van het nieuwe bestuur als geheel of kunnen in de ‘kleine lettertjes’ toch verschillen van mening liggen. We betreuren allemaal dat er tijd verloren is gegaan en zijn des te meer gemotiveerd om door te gaan.
Waarom gaat de CLW in hoger beroep?
Het proces van de CLW viel uit in het voordeel van de Staat die de beschermwaardigheid van de Nederlanders laat prevaleren boven hun recht op zelfbeschikking. Toch zaten er twee lichtpunten in de uitspraak van het gerechtshof in Den Haag: het zelfbeschikkingsrecht van iedere Nederlander om over zijn/haar eigen levenseinde te beschikken werd wél erkend, evenals het discriminatoire karakter van de euthanasiewet. Daardoor kunnen alleen mensen met een medische aandoening worden geholpen maar niet degenen die om een niet-medische reden hun leven fysiek wensen te voltooien. Er zijn dus dappere rechters nodig die de politiek erop durven wijzen dat er mensen zijn die hun zelfbeschikkingsrecht niet kunnen realiseren. Daarom gingen de CLW en de individuele mede-eisers in hoger beroep. Naar verwachting zal dit in het najaar aan de orde komen.