English
Nederlands
Wat een dag, maandag 10.10.22, om niet meer te vergeten.
Wat een steun van onze leden voor het levenseinde in eigen regie.
Wat een aandacht van media voor deze zaak en voor de belangen van de individuele eisers.
Wat een brede steun van de samenleving voor ons proces tegen de Staat, voor ons streven dat het recht op zelfdoding ophoudt een schijnrecht te zijn. Wij willen geen belemmeringen meer die ons beletten om op een menselijke manier ons leven te eindigen als wij dat passend vinden.
De zitting voor de pauze was inhoudelijk en technisch; na de pauze kwam er meer emotie in het gesprek, met name door de ontroerende en hartbrekende verhalen van twee individuele eisers, Marion en Hans.
Eens te meer blijkt weer dat de Staat zich zeker geen voortrekkersrol ziet vervullen. Sterker nog: als de groep mensen met een levenseindewens door de huidige wetgeving, vastgesteld na tientallen jaren van afwegen en discussiëren, in de kou blijft staan, vindt de Staat dat acceptabel in verhouding tot de groep die beschermd moet worden.
Uit diep respect voor hen die het leven in eigen regie hebben geëindigd, of dat willen, én voor hen die geleden hebben door het verbod op hulp bij zelfdoding, hebben we onze hoeden buiten bij het Paleis van Justitie diep afgenomen.
Door deze strijd voor een levenseinde in eigen regie kan Nederland weer op de kaart als gidsland! Nee, de overheid hoeft niets te faciliteren, maar moet ook niet belemmeren wat ons grondrecht is. Dat hebben de advocaten heel duidelijk gemaakt.
We wachten met spanning op de uitspraak van de rechtbank uiterlijk 14 december van dit jaar. Hopelijk zonder verdagingen.
Nederland kan weer op de kaart als gidsland door onze strijd tegen de overheid om de belemmeringen voor een levenseinde in eigen regie weg te nemen.